گرمازدگی هم مانند غرق شدن از مشکلات تابستانی است. البته گرمازدگی فقط به کودکان اختصاص ندارد و هرکس که به مدت طولانی در مواجهه مستقیم نور آفتاب تابستان قرار گیرد، گرمازده خواهد شد. کودکان خردسال، سالمندان ناتوان، مبتلایان به بیماری‌های مزمن قلبی، ریوی و افرادی که داروهای خاص مصرف می‌کنند، بیشتر از بقیه مردم در معرض گرمازدگی قرار دارند. این اتفاق وقتی می‌افتد که آب بدن به میزان زیادی کاهش یابد و دمای مرکزی آن بالا برود. از دست رفتن مایعات بدن باعث انقباض‌های عضلانی در هر نقطه‌ای از بدن مانند پاها، شکم و...، خستگی مفرط، سردرد، حالت تهوع و استفراغ، ضعف، گیجی، برافروختگی پوست، تنفس تند و سطحی و رفتار غیرمعمول و تهاجمی می‌شود. وقتی این نشانه‌ها را در کودک یا حتی فرد بزرگسال مشاهده کردید، خیلی زود دست به کار شوید. کودک را از محیط گرم به محیط خنک‌تر انتقال دهید. لباس‌های تنگ را خارج کنید. او را مقابل کولر یا پنکه قرار دهید. سعی کنید باد کولر یا پنکه مستقیم به او برخورد نکند. جرعه جرعه آب خنک به او بنوشانید. می‌توانید پاهای کودک را در آب سرد قرار دهید. این کار باعث می‌شود دمای مرکزی بدن زودتر کاهش یابد. در مواردی که گرمازدکی شدید است، تکه‌هایی از یخ را داخل پلاستیک بگذارید و دور آن دستمالی بپیچید و زیربغل کودک و پشت گردنش قرار دهید. برای اینکه این اتفاق نیفتد، باید در روزهای گرم مایعات بیشتری به کودک بدهید. به او اجازه ندهید در ساعت‌های گرم روز در فضای گرم قرار گیرد. لباس‌های نازک و خنک به او بپوشانید تا هوا به راحتی به آن داخل و از آن خارج شود. به کودک یاد بدهید همیشه با کلاه از خانه خارج شود. کرم ضدآفتاب با SPF15 یا بیشتر روی پوستش بزنید چون پوست آفتاب‌سوخته توانایی کمتری برای حفظ آب دارد. علاوه بر اینها، ورزش تابستانی که برای او انتخاب می‌کنید، نباید خیلی سخت و پرتحرک باشد و هنگام بیرون بردنش، سعی کنید از سایه عبور کنید.
---------------------------------------
